ماداگاسکار هیجان انگیز را بیشتر بشناسید

ماداگاسکار منطقه‌ای که شنیدن نام آن را بیشتر مدیون انیمیشن‌ها هستیم یک مکان واقعی، بکر و دیدنی بر روی زمین است. این جزیره با رسومات خاصی که دارد و طبیعت زیبای خود محل مناسبی برای تفریح است. حتی اگر قصد سفر به آنجا ندارید هم دانستن درباره آن نیز به تنهایی مفرح است. در این نوشتار با ده تا از واقعیت‌های خواندنی از جزیره ماداگاسکار بیشتر آشنا می‌شوید:

۱. ماداگاسکار یک مکان واقعی یا جایی در دیزنی لند

ماداگاسکار یک محیط فیلم دیزنی نیست – یک کشور واقعی واقع در آفریقا است.

ماداگاسکار کجاست؟ ماداگاسکار واقع در اقیانوس هند، در ۲۵۰ مایلی (۴۰۰ کیلومتری) سواحل شرقی سرزمین اصلی آفریقا واقع شده است. با کانال موزامبیک از سواحل آفریقا جدا شده است.

ماداگاسکار ۸۸ میلیون سال پیش پس از جدایی اولیه از گوندوانا ابرقاره (که شامل آفریقا، آمریکای جنوبی، قطب جنوب و استرالیا بود) در حدود ۱۶۵ میلیون سال پیش از هند جدا شد. این جدایی باعث شده است که جانوران و گیاهان در هیچ جای دیگر این سیاره یافت نشوند.

۲. ماداگاسکار محل زندگی گونه‌های بسیار حیوانی

ماداگاسکار محل زندگی ۷۰ گونه لمور است که در هیچ کجای زمین یافت نمی‌شوند.

حیات‌وحش عجیب‌وغریب ماداگاسکار که ۱۶۵ میلیون سال پیش از قاره آفریقا جدا شده بود، از آن زمان تاکنون در حال تکامل است. امروزه بیش از ۷۰ گونه و زیرگونه لمور در ماداگاسکار وجود دارد، در حالی که ۱۶ گونه از زمان ورود انسان از بین رفته‌اند. در اینجا لیست کامل گونه‌های لمور آمده است. جدیدترین گونه لمورها در سال ۱۹۸۵ کشف شد.

محبوب‌ترین و شناخته‌شده‌ترین گونه لمور، لمور دم حلقه‌ای است. اگر عکسی از یک لمور دیده‌اید، احتمالاً این لمور دم حلقه‌ای است. این یکی از باهوش‌ترین آن‌ها نیز محسوب می‌شود. گونه‌های دیگر لموری که من عاشق آن‌ها هستم، Verraux sifaka (که می‌تواند به پهلو برقصد) و لمور موش خاکستری کوچک (کوچک‌ترین پستاندار در ماداگاسکار) هستند.

تعدادی از پستانداران دیگر، از جمله حفره گربه مانند، بومی ماداگاسکار هستند. بیش از ۳۰۰ گونه پرنده در جزیره ثبت شده است که بیش از ۶۰ درصد آن‌ها (شامل چهار خانواده و ۴۲ جنس) بومی هستند.

۳. ماداگاسکار کانون تنوع زیستی بیش از ۱۰۰۰۰ گونه گیاهی

زندگی گیاهان در اینجا به اندازه زندگی حیوانات چشمگیر و متنوع است: بیش از ۱۰۰۰۰ گونه بومی گیاهی در ماداگاسکار شناسایی شده است که حدود ۹۰ درصد آن‌ها بومی هستند و فقط در همان منطقه یافت می‌شوند. با این حال، بسیاری از این گیاهان به شدت در معرض خطر هستند.

منحصر به فردترین و مشهورترین گیاهی که در ماداگاسکار یافت می‌شود درخت بائوباب است، درختانی بطری شکل که ظاهراً ریشه در هوا دارند. بائوباب تا صدها سال رشد می‌کند و توسط مردم محلی مقدس تلقی می‌شود. درختان اختاپوس یکی دیگر از گیاهان رایج در ماداگاسکار هستند که در جنگل‌های خاردار در گوشه جنوب غربی کشور رشد می‌کنند.

تقریباً ۸۰٪ از همه گونه‌های گیاهی و جانوری موجود در ماداگاسکار بومی هستند. شامل راسته لمور زیر پستانداران، حفره گوشت‌خوار و سه خانواده پرندگان. این اکولوژی متمایز باعث شده است که برخی از بوم شناسان ماداگاسکار را به عنوان «قاره هشتم» معرفی کنند و این جزیره توسط حفاظت بین‌المللی به عنوان یک کانون تنوع زیستی طبقه بندی شده باشد.

۴. مالاگازی‌ها ریشه‌های نزدیک‌تری به آسیای جنوب شرقی دارند تا آفریقایی‌ها

اگرچه ماداگاسکار توسط کانال باریک موزامبیک از سرزمین اصلی آفریقا جدا شده است، اما یک دنیا با آن فاصله دارد. مردم آن، مالاگازی‌ها، از دریانوردان هندو-مالاییایی هستند که بیش از ۲۰۰۰ سال پیش در مسیر تجاری اقیانوس هند به اینجا رسیده بودند.

حتی امروزه، شباهت فرهنگی آن‌ها به آسیای جنوب شرقی آشکار است: غذای اصلی آن‌ها برنج است (آن‌ها حداقل ۳ بار در روز برنج می‌خورند) و ریشه زبان آن‌ها به ریشه‌های آسیایی می‌رسد. هنگام صحبت با یک مالاگاسی، حتماً به یاد داشته باشید که آن‌ها دوست ندارند به عنوان آفریقایی از آن‌ها یاد کنند، آن‌ها فقط مردم مالاگاسی هستند.

به دلیل پیوند مستمر با فرانسه که ناشی از حکومت استعماری سابق بود، این جزیره همچنین پیوندهای سیاسی، اقتصادی و فرهنگی را با کشورهای فرانسوی زبان غرب آفریقا توسعه داد.

۵. ماداگاسکار مستعمره فرانسه بود

ماداگاسکار توسط مارکوپولو که اولین اروپایی بود که وجود آن را گزارش کرد، نام خود را برگزید. اگرچه پرتغالی‌ها بعد از آن در دهه ۱۵۰۰ وارد این منطقه شدند، اما این فرانسوی‌ها بودند که جزیره را مستعمره کردند و زبان فرانسه را زبان رسمی اعلام کردند. در دهه ۱۸۹۰، فرانسوی‌ها برای سرکوب زبان مالاگاسی و به حداقل رساندن نفوذ بریتانیا اقدام کردند.

ماداگاسکار سرانجام در سال ۱۹۶۰ استقلال خود را به دست آورد، اگرچه هنوز هم می‌توان تأثیر فرانسه را از غذاهای آن (معمول در یافتن شیرینی و باگت در سراسر کشور) و معماری، به ویژه در Antsirabe مشاهده کرد. در حالی که اکثر مردم شهر به زبان فرانسوی صحبت می‌کنند، در حومه شهر به سختی می‌توانید به جز مالاگاسی با زبان دیگری با مردم ارتباط برقرار کنید.

بررسی‌های باستان‌شناسی در قرن بیستم نشان داد که مهاجران انسانی در حدود سال ۷۰۰ پس از میلاد به ماداگاسکار رسیده‌اند. اگرچه این جزیره بزرگ از نظر جغرافیایی نزدیک به آفریقای بانتو زبان قرار دارد، زبان آن، مالاگازی، متعلق به شاخه دوردست غرب مالایی-پلینزی از خانواده زبان‌های آسترونزی است.

با این حال، تعدادی از کلمات بانتو در این زبان و همچنین برخی از اصلاح‌کننده‌های آوایی و دستوری منشأ بانتو وجود دارد. عناصر بانتو در هر گویش مالاگاسی وجود دارد و به نظر می‌رسد مدتی است که ایجاد شده است.

مالاگاسی‌ها به عنوان یک مردم، ترکیبی منحصر به فرد از ویژگی‌های فرهنگی آسیایی و آفریقایی را نشان می‌دهند که در هیچ کجای دنیا یافت نمی‌شود. اگرچه ویژگی‌های آسیایی به طور کلی غالب است، اصل و نسب آفریقایی وجود دارد و تأثیرات آفریقایی در فرهنگ مادی و غیر مادی مالاگاسی مشهود است. تاریخچه و ماهیت دقیق این رابطه، با این حال، موضوع بحث است.

۶. ماداگاسکار جنبه معنوی قوی دارد

در حالی که تعداد زیادی مسیحی، مورمون، مسلمان و کاتولیک در ماداگاسکار وجود دارد، اکثریت مردم مالاگازی از دین منحصر به فرد خود پیروی می‌کنند که می‌تواند ریشه‌های آن را به این واقعیت محض ردیابی کند که ملت چنین دیگ متنوعی از ادیان است.

آفریدگار در این آیین به نام زنهاری یا آندریامانیترا شناخته می‌شوند و بی جنسیت هستند. خالق می‌تواند افراد خود را بر اساس قوانین خود برکت دهد یا مجازات کند، بنابراین پیروان تمام تلاش خود را می‌کنند تا آن‌ها را آزار ندهند.

مانند برخی ادیان دیگر، تمرکز شدیدی بر رابطه بین زندگان و کسانی که درگذشته‌اند وجود دارد و اجداد مورد احترام قرار می‌گیرند، زیرا اعتقاد بر این است که آن‌ها رابط بین کسانی که روی زمین هستند و خود خدای متعال هستند.

این بدان معنی است که مردم دائماً در تلاش هستند تا اجداد خود را نیز تحت تأثیر قرار دهند و مراسمی به نام فامادیحنا برگزار می‌کنند که شامل باز کردن مقبره‌های خانوادگی و بستن مجدد مردگان در شادترین جشن‌ها است.

مقبره‌هایی که مردگان در آن نگهداری می‌شوند اغلب بسیار دقیق‌تر، پیچیده‌تر و باارزش‌تر از خانه‌هایی هستند که خود مردم در آن زندگی می‌کنند. این مقبره‌ها نشانه‌های فرهنگی هستند، اما همیشه باید به آن‌ها احترام گذاشت. حتی در جزیره، مردم از همه ادیان متحد زندگی می‌کنند.

۷. ماداگاسکار در دورانی یک ملکه دیوانه داشت

خانواده‌های سلطنتی ظالم چیز جدیدی در تاریخ نیستند، اما مسلماً، مردم تمایل دارند وقتی بی‌رحمی از جانب زنان سرچشمه می‌گیرد بیشتر بدانند و توجه بیشتری داشته باشند – فقط به این دلیل که این اتفاقی نادرتر است.

در طول دهه ۱۸۰۰، ملکه راناوالونا از همان ابتدا بی‌رحمانه بر ماداگاسکار حکومت کرد. او کسانی را که سر راهش قرار گرفتند را کشت و پارانویا شد و حتی کسانی را که جرأت نداشتند را کشت. بعداً، او تلاش کرد تا مسیحیان را از جزیره ریشه‌کن کند و این انتقام‌جویی سرد چیزی بود که او را به عنوان قاتل‌ترین زن جهان (به‌طور بالقوه در تمام دوران) به شهرت رساند.

او از انگلیسی‌ها متنفر بود، از فرانسوی‌ها بدش می‌آمد و بی‌رحمانه از مردم خود در کار برده‌داری استفاده می‌کرد. مردم ترسیدند، اما او با مسموم کردن آن‌ها نظم را حفظ کرد. اگر آن افراد می‌مردند، در هر کاری که متهم می‌شدند «مجرم» بودند.

در طول این سلطنت ۳۳ ساله سرد، جمعیت به نصف کاهش یافت. خوشبختانه، در حال حاضر، ماداگاسکار بسیار متمدن‌تر است؛ اما هنوز هم می‌توانید بقایای کاخ او، رووا آنتاناناریوو را در پایتخت تا به امروز ببینید.

۸. ماداگاسکار مکان برخی از میراث جهانی چشمگیر است

از مکان‌های دفن گرفته تا مکان‌های طبیعی، ماداگاسکار به دنبال حفظ جاذبه‌های باورنکردنی خود است. تپه سلطنتی آمبوهیمانگا ۵۰۰ سال قدمت دارد و میزبان مجموعه کاملی از مکان‌های مقدس در یک شهر و محل دفن است. این مکان مقدس برای تشریفات است و بسیاری از مردم از سراسر جهان در اینجا زیارت می‌کنند.

جنگل‌های بارانی Atsinanana نیز محافظت می‌شوند و بسیاری از گونه‌های نادر پستانداران و لمورها این منطقه را خانه خود می‌دانند. همچنین ذخیره‌گاه طبیعی Tsingy de Bemaraha است که بخش بزرگی از غرب جزیره را پوشش می‌دهد.

شما نمی‌توانید از آن عبور کنید، به این دلیل که نسبتا ناشناخته است. زمین‌شناسی منحصربه‌فرد آن شامل غارها، دره‌ها و هزارتویی از سنگ آهک است که به ارزش آن افزوده است.

۹. مبارزه با بند ورزش ملی ماداگاسکار است

در حالی که توصیه نمی‌کنیم این ورزش را در خانه امتحان کنید، مورائینگی نوعی ورزش رزمی بدون مشت است و بسیاری از مردم جزیره ماداگاسکار در آن شرکت می‌کنند. برای افراد خارجی، ممکن است وحشیانه به نظر برسد، اما بخشی از فرهنگ محلی این منطقه است که باید درک شود.

مردم اینجا در واقع بسیار هماهنگ هستند و این را به عنوان روشی برای نزدیک شدن به نبرد مستقیم می‌بینند. مورائینگی یک ورزش ساماندهی شده با تماشاچی است که در آن افراد می‌توانند در حلقه‌های بیرون از خانه که توسط کلبه‌های چمنی و درختان نخل احاطه شده‌اند، بنشینند.

همان‌طور که ممکن است در مسابقات فوتبال در بریتانیا انتظار داشته باشید، مردم در هنگام تماشای آن روحیه خوبی دارند و اغلب در کنار هم‌آواز می‌خوانند و تشویق می‌کنند، در ماداگاسکار نیز در هنگام اجرای این ورزش جو مفرحی وجود دارد.

خشونت بی‌دلیل است، اما شرکت‌کنندگان با میل وارد آن می‌شوند. تا همین اواخر، اکثراً مردان در این ورزش شرکت می‌کردند، اما اکنون زنان نیز در آن شرکت می‌کنند.

۱۰. کارهای زیادی برای انجام دادن در ماداگاسکار وجود دارد

این جزیره همه چیز دارد. اگر فردی فعال هستید، اهل تفریح هستید و انرژی زیادی دارید فعالیت‌هایی برای گیر افتادن در آن و داشتن تجربه‌های هیجان‌انگیز کم نخواهید داشت، از پیاده‌روی گرفته تا غواصی، کوهنوردی، دوچرخه‌سواری و موارد دیگر.

و برای کسانی که به دنبال خارج شدن از مسیر و تجربه رانندگی‌های هیجان‌انگیز هستند، رانندگی در خارج از جاده یا رفتن به پارک‌های ملی در مناطقی به‌قدری بکر را امتحان کنید که لازم است با هواپیمای شخصی به آن‌ها دسترسی داشته باشید. خلوت محض چنین مکان‌هایی مطمئناً به شما حق فخرفروشی می‌دهد!

ترجیح می‌دهید در سفرهای خود استراحت کنید؟ این جزیره با انبوهی از سواحل آرام با بانوج‌هایی که روی آن‌ها نصب شده است، این نیاز شما را نیز برآورده می‌کند. ماداگاسکار مکانی ایدئال برای کسانی است که برای رهایی از روزمرگی نیاز به استراحت دارند.