۱۰ حقیقت درباره چرنوبیل که همه باید بدانند. ۳۵ سال پیش، در سال ۱۳۶۵ شمسی، راکتور ۴ در نیروگاه هسته‌ای چرنوبیل، واقع در اوکراین منفجر شد. بعدها سازمان ملل آن را «بزرگ‌ترین فاجعه زیست محیطی در تاریخ بشریت» نامید. چرنوبیل حادثه‌ای بود که به گفته صنعت انرژی هسته‌ای، هرگز دیگر رخ نخواهد داد. اما حادثه هسته‌ای فوکوشیما ژاپن در سال ۱۳۸۹ شمسی، به ما یادآوری کرد که خطر یک حادثه دیگر مانند چرنوبیل، هر جا که از انرژی هسته‌ای استفاده شود هنوز وجود دارد.
نزدیک به ۵ میلیون نفر هنوز در مناطق آلوده از تشعشعات چرنوبیل زندگی می‌کنند. صنعت هسته‌ای و دولت‌های اوکراین، روسیه و بلاروس می‌خواهند میلیاردها میلیارد دلار را صرف پروژه‌های هسته‌ای جدید کنند در حالی که مسئولیت حمایت از بازماندگان حادثه چرنوبیل را نادیده می‌گیرند. در مناطق آلوده، حادثه چرنوبیل بر همه جنبه‌های زندگی مردم تأثیر گذاشته است. تابش از نیروگاه هسته‌ای چرنوبیل در غذایی که می‌خورند، در شیر و آبی که می‌نوشند، در مدارس، پارک‌ها و زمین‌های بازی و جنگل‌هایی که هیزم آن‌ها را برای گرم نگه داشتن می‌سوزانند یافت می‌شود. اگر می‌خواهید بدانید تاثیر مواد رادیواکتیو بر بدن شما چیست، اینجا را ببینید.
با ما باشید تا ۱۰ حقیقت درباره چرنوبیل را به شما بگوییم که همه باید بدانند.
آتش نشانان از اولین قربانیان این حادثه بودند
اولین قربانیان این فاجعه آتش نشانانی بودند که برای خاموش کردند آتش ناشی از انفجار به نیروگاه رفته بودند. آنان بدون هیچ تجهیزاتی، در معرض تشعشعات شدیدی قرار گرفتند. تابش به قدری شدید بود که رنگ چشم‌های آتش نشان ولادیمیر پراویک از قهوه ای به آبی تغییر کرد.
چرنوبیل مرگبارتر از هیروشیما و ناگازاکی بود
میزان تابش رادیواکتیو ساطع شده از چرنوبیل، حدود ۲۰۰ برابر بیشتر از بمب‌های اتمی بود که بر روی ناگازاکی و هیروشیما افتاد.
سوئد جهان را از فاجعه چرنوبیل مطلع کرد
پس از وقوع حادثه حسگر‌های نیروگاه اتمی سوئد سطح بالایی از تشعشعات را گزارش دادند. با اینکه اوکراینی‌ها سعی در پنهان کردن این حادثه داشتند، اما سوئد اولین کشوری بود که جهان را از این فاجعه مطلع کرد.
نزدیک‌ترین شهر به نیروگاه خیلی دیر تخلیه شد
اتحاد جماهیر شوری این حادثه را نه تنها از کشورهای دیگر بلکه از مردم خودش هم مخفی نگه داشته بود. نزدیک‌ترین شهر به نیروگاه، پریپیات، ۲ روز پس از وقوع فاجعه تخلیه شد. در آن زمان بسیاری از افراد، در معرض سطح بالایی از تابش قرار گرفته بودند.
۳ راکتور دیگر نیروگاه تا ۱۳ سال بعد از حادثه هم کار می‌کردند
شاید فکر کنید اتفاقی که برای راکتور ۴ افتاد باعث شد راکتورهای دیگر را خاموش کنند؛ اما در حقیقت اینگونه نبود. ۳ راکتور دیگر نیروگاه تا ۱۳ سال بعد از حادثه هم کار می‌کردند، تا اینکه سرانجام در سال ۲۰۰۰ تعطیل شدند.
اوکراین، بلاروس و روسیه بیشترین آسیب را دیدند
باران رادیواکتیو تا دورتر از ایرلند هم بارید. اوکراین، بلاروس و روسیه بیشترین آسیب دیدگی را داشتند. ۶۳ درصد از اثرات رادیواکتیو ناشی از چرنوبیل به آن‌ها برخورد کرد. علاوه بر بلایای انسانی و جانوری، طبیعت آن منطقه هم زیان‌های بسیاری دید. بسیاری از درختان آن منطقه از بین رفتند. جنگل مجاور این فاجعه «جنگل سرخ» نامیده می‌شود، زیرا میزان زیادی از اشعه درختان را از بین برد.
حیواناتی که فراموش شدند
حیواناتی که اطراف نیروگاه زندگی می‌کنند مرگ و میر و جهش‌های ژنتیکی بیشتری دارند، همچنین میزان زاد و ولد در آنان کمتر است. همینطور سگ‌های زیادی در شهر متروکه پریپیات وجود دارد، زیرا به ساکنان شهر هنگام تخلیه اجازه نداده بودند حیوانات خود را با خود ببرند.
چرنوبیل گردشگر می‌پذیرد!
اگر روزی به اوکراین رفتید، می‌توانید از شهر خالی از سکنه پریپیات دیدن کنید. با این حال پریپیات یک شهر به شدت آلوده است. توصیه ما این است که به دیدن عکس‌های این شهر از اینترنت بسنده کنید. جالب است بدانید اینک حیوانات وحشی، ساکنین جدید شهر پریپیات هستند.
رادیوفوبیا باعث سقط ۲۰۰ هزار جنین شد
تخمین زده می شود که در حدود ۱۰۰ تا ۲۰۰ هزار سقط جنین پس از حادثه انجام شده باشد. زیرا پزشکان به مادران باردار می‌گفتند که نوزادانشان در معرض اشعه قرار دارند و ممکن است با نقص مادرزادی متولد شوند. همه این‌ها به دلیل «رادیوفوبیا» بود. سازمان بهداشت جهانی می گوید هیچ شواهدی مبنی بر شیوع نقص مادرزادی در نوزادانی که توسط زنانی که نزدیک چرنوبیل بودند وجود ندارد.
سرطان در بین کودکان اوکراینی، بعد از این حادثه بیشتر شد
طی پنج سال اول پس از حادثه، سرطان در کودکان فقط در اوکراین بیش از ۹۰ درصد افزایش یافت.
