روستاهای عجیب ایران

روستاهای متفاوتی در ایران وجود دارد که بسته به نوع زندگی، معماری، آداب و رسوم و جاذبه‌های گردشگری در فهرست روستاهای عجیب کشور قرار می‌گیرند. در همه این روستاها عنصری متفاوت با زندگی عامه وجود دارد که دیدن آن خالی از لطف نیست. در ادامه این نوشته با ده تا از عجیب‌ترین روستاهای ایران بیشتر آشنا خواهید شد:

روستای درکش

این روستا در استان خراسان شمالی و در فاصله ۳۰ کیلومتری شهر آشخانه واقع شده است. همانطور که در تصویر نیز مشاهده می‌کنید این روستا بافت جنگلی دارد و در آن گیاهان زیادی در قالب جنگل کوهستانی به وجود آمده‌اند.
علاوه بر پوشش گیاهی این دلیل که روستای درکش زیستگاه گوزن قرمز  است نیز باعث شهرت آن شده است.

این روستای جنگلی و کوهستانی با چشمه های جوشان و آبشارهای بسیارش در کنار ذخیره گاه جنگلهای بلوط در قسمت شرق کشور قرار دارد .

از جمله جاذبه‌های گردشگری که در این روستا مشهور هستند  می‌توان به آثار تاریخی ارزشمندی از قبیل “قزلر قلعه” و سردابه‌هایی زیبا، سرچشمه‌های پر آب همچون آبشار کنگره زو، ارتفاعات و کوه‌های سر به فلک کشیده درختان جنگلی، چشمه گلزار و چشمه سردار، چشمه جنگلی ییلاق، دره سرسبز کندریزو، جنگل های فراوانش و در آخر مناطق ییلاقی کش گربه، نرگسلو، گولک، تیغ بل با پوشش جنگلی سرسبز‌شان اشاره کرد.

روستای ماخونیک

ماخونیک روستایی از توابع شهرستان سربیشه در استان خراسان جنوبی است. فاصله این روستا از مرکز استان یعنی شهر بیرجند در حدود ۱۳۰ کیلومتر است.

به‌طور کلی قد مردم بومی ماخونیک کوتاه بوده و حتی به زحمت از ۱.۴۰ سانتی‌متر تجاوز می‌کرده است، به همین دلیل به این روستا لقب «سرزمین لی لی پوت‌ها» داده‌اند. هر چند در سالیان اخیر قد مردم روستا متعادل‌تر شده است.

مردم ماخونیک تا حدود نیم قرن پیش، چای نمی نوشیدند، سیگار نمی‌کشیدند و اصلا گوشت هم نمی‌خورده و شکار هم نمی‌کردند. آن‌ها حتی تلویزیون را همچون شیطان می‌دانستند.

روستای ماخونیک در منطقه ماخونیک و در نزدیکی مرز افغانستان قرار دارد.

همین دور بودن ماخونیک عاملی برای انزوا و تاثیرپذیری کمتر آن از محیط بیرونی شده است؛ به‌گونه‌ای که مسافران و سیاحانی که در قرن ۱۹ میلادی از این روستا دیدن کردند، از انزوای مردمان آن حیرت زده شدند. ماخونیک حتی تا ۴۰ سال پیش ارتباط بسیار محدودی با جامعه بیرون داشت و از دهه‌های اخیر است که این روستا به برخی از امکانات رفاهی دست پیدا کرده است.

روستای ایستا

یکی از عجیب‌ترین روستاهای ایران، « ایستا » نام دارد که روستایی در اطراف طالقان واقع در استان البرز است. فاصله این روستا با مرکز استان یعنی شهر کرج حدود ۹۵ کیلومتر است.

در این روستای مرموز، مردم به اصطلاح در زمان قدیم متوقف شده‌اند! هیچ اثری از خودرو نیست. هیچ اثری از مراسم عروسی و عزا و جشن تولد نیست. آن‌ها حتی شناسنامه هم ندارند و خدمات دولتی دریافت نمی‌کنند. خیلی از فعالیت‌های مدرن و امروزی را به جهت تشابه با زندگی کفار درست نمی‌دانند. در این روستا خبری از برق و گاز هم نیست.

نکته عجیب دیگر در مورد آن‌ها این است که بانوان را به روستای خود راه نمی‌دهند!

مردم این روستا بر طبق نظر مجتهد خود عمل می ‌کنند زیرا او تا پایان عمرش بر عدم مجوز استفاده از ابزار تکنولوژیک و امور جدید و مدرن فتوا می‌ داد.

مردم روستای ایستا در طالقان خودشان را اهل توقف می نامند و در هیچ کدام از فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی شرکت نمی‌کنند.

آن‌ها حتی باورهای خودشان را هم تبلیغ نمی‌کنند و محبوب‌ترین حکومت در دوران غیبت کبری را حکومت قاجاریه می‌دانند و همین خود دلیلی است که سبک زندگی آن‌ها مانند حکومت قاجاریه باشد؛ در این خصوص حتی برخی از آنها تلاش می‌کنند نسب خود را به قاجاریه برسانند.

روستای زرگر

روستای زرگر از روستاهای اطراف تهران است که در شهرستان آبیک در استان قزوین واقع شده است. این روستا در غرب شهر آبیک و در فاصله ۲۲ کیلومتری آن قرار دارد. فاصله تهران تا روستای زرگر در حدود با ۱۱۵ کیلومتر است و این روستا در شمال غربی پایتخت واقع شده است.

فاصله کرج تا روستای زرگر نیز در حدود ۶۷ کیلومتر است و این منطقه از استان البرز، در جنوب شرقی روستای زرگر آبیک ‌روی نقشه دیده می‌شود.

اهالی این روستا، به زبان لاتین می‌نویسند و به رومانو (زرگری) صحبت می‌کنند.

زرگری‌ها خودشان هم دقیق نمی‌دانند متعلق به کجای جهان هستند و چه شد که به ایران آمدند و شدند رومانوی شیعه کشاورز ایرانی که به زبان ترکی هم مسلط هستند.

زرگرهای ایران، زبان رومانو را با زبان فارسی و ترکی آنچنان آمیخته‌اند که اصالت زبان به آن شکل در اروپا تلفظ می‌شود از بین رفته است.

رومانوها حتی آن‌ها که تشکیلات منظمی دارند، آواره‌اند. این مردم معلوم نیست که از چه سرزمینی آمده‌اند و چه اتفاقی افتاد که در جهان پراکنده شدند.

روستای چهاربرج

روستای چهاربرج در ۳۵ کیلومتری غرب شهر اسفراین در استان خراسان شمالی است. این روستا حدود ۱۰۰۰ نفر جمعیت دارد که از این میان، بیش از ۹۰ نفر آن‌ها نابینا هستند.

گویا از حدود ۳۰ سال پیش عارضه نابینایی در این روستا شیوع پیدا کرده و حتی برخی از ساکنان آن، روستا را ترک کرده‌اند. کارشناسان دلیل این اتفاق را تغییرات ژنتیکی و ازدواج‌های فامیلی در میان اهالی روستا عنوان کرده‌اند.

نکته جالب این است که گویا در این روستا گاهی حیواناتی همچون گاو و گوسفند و گربه هم نابینا متولد می‌شوند که دلیل ‌آن هنوز هم جای سؤال دارد. البته گفته می‌شود که از سال ۱۳۹۱ به بعد اختلال نابینایی در بین نوزادان متولد شده در روستای چهاربرج مهار شده است.

رئیس دانشگاه علوم پزشکی اسفراین در مورد ریشه نابینایی در روستای چهاربرج اظهار می‌کند: نابینایی در روستای چهار برج ژنتیکی است و با توصیه‌هایی که برای انتخاب همسر و به خصوص در بین فامیل انجام می‌شود طی چند سال گذشته آمار تولد نوزادان نابینا کم شده است.

روستای شهرآباد

روستای شهرآباد روستایی واقع در بخش بهمن شهر ابرکوه است. در این روستا حدود ۲۴۰ نفر زندگی می‌کنند که حدودا ۴۰ نفر از آن‌ها دوقلو هستند. بیشتر این دوقلوها هم همسان هستند.

اگر در این روستا وارد مدرسه شوید، تعداد زیاد بچه‌های دوقلو می‌تواند توجه شما را جلب کند. البته شباهت زیاد بچه‌ها به هم می‌تواند باعث دردسر معلمین هم شود!

حدود ۵۰ درصد از ازدواج‌های این منطقه از نوع فامیلی است و ممکن است یکی از دلایل افزایش دوقلوزایی باشد.

مدیر دبستان شهید رحیم محمدزاده گفت: این مدرسه دارای ۲۴ دانش‌آموز در مقاطع پیش دبستانی تا پنجم است که از این تعداد نیمی از آن‌ها دوقلو هستند.

شهرآباد که به روستای دوقلوها معروف شده، حدود ۲۴۰ نفر جمعیت دارد که از این تعداد حدود ۴۰ نفر از آنها دوقلو هستند.

وی در ادامه گفت: «دوقلوهای این روستا که بیشتر دوقلوهای همسان هستند آنقدر بهم شبیه هستند که بیشتر مواقع آن‌ها را با هم اشتباه می‌گیریم.»

آب اسک

آب اسک روستایی زیبا از توابع شهرستان آمل در استان مازندران است که فاصله آن با آمل حدود ۸۰ کیلومتر است.

در این روستا هم می‌توان غار دید هم می‌توان به سراغ آبگرم رفت و هم آثار تاریخی زیادی را تماشا کرد.

اما دلیل اینکه این روستا را در فهرست عجیب‌ترین روستاهای ایران قرار داده‌ایم به خاطر آیین‌ها و سنت‌های جالب اهالی آن است.

به‌عنوان مثال یکی از این آیین‌ها «زن شاهی» نام دارد. در یک روز از سال، یکی از زنان روستا به‌عنوان شاه انتخاب می‌شود و دختران روستا را هم به‌عنوان نگهبان در نقاط مختلف روستا می‌گمارد.

نگهبانان مرتبا نزد شاه می‌آیند و چگونگی وضعیت روستا را به او گزارش می‌دهند. در این روز هیچ مردی نباید در روستا حضور داشته باشد.

همچنین ممکن است به دستور شاه، دختران به رقص و پایکوبی و انواع بازی‌های محلی روی آورند.

در آیین دیگری به نام «برف چال» مردان روستا آخرین برف زمستان را در کوه‌ها چال می‌کنند تا در تابستان دام‌هایشان از آن بخورند.

ابیانه

ابیانه روستایی از توابع شهرستان نطنز در استان اصفهان است. این روستا در دامنه کوه کرکس واقع شده است و فاصله آن با نطنز در حدود ۴۰ کیلومتر است.

ابیانه یکی از روستاهای با معماری پلکانی در ایران است. منظور از روستاهای پلکانی روستاهایی هستند که در آن‌ها پشت بام خانه‌ای همچون حیاط برای خانه بالایی است.

اَبیانه (ویونا) روستایی سرسبز و خوش آب و هوا از توابع بخش مرکزی شهرستان نطنز در استان اصفهان است. این روستا در ۳۸ کیلومتری شمال غربی نطنز در دامنه کوه کرکس و یکی از بلندترین نقاط مسکونی در ایران است.

ارتفاع از سطح دریا در این روستا ۲۱۶۰ متر و دارای آب و هوای سرد و معتدل است. ابیانه به اعتبار معماری بومی و بناهای تاریخی پُرتنوع آن، از روستاهای مشهور ایران است.

این روستا در تاریخ ۳۰ مرداد ۱۳۵۴ با شمارهٔ ثبت ۱۰۸۸ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.

روستای هجیج

در ۳۰ کیلومتری شمال شهرستان پاوه در استان کرمانشاه روستایی زیبا در قلب کوه به نام هجیج وجود دارد. این روستا نیز یکی از روستاهای پلکانی ایران است.

در این روستا همه خانه‌ها از سنگ ساخته شده و حتی یک آجر هم در ساخت آن‌ها به کار نرفته است. پیشه بیشتر هجیجی‌ها دوختن گیوه‌های مرغوب است پس اگر به آنجا سری زدید، یک جفت گیوه مرغوب هم بخرید.

جاذبه‌های طبیعی دل‌انگیزی هم در این منطقه وجود دارند از جمله چراگاه «گاول» و آبشار «بل» که آب معدنی شفابخشی نیز در آنجا یافت می‌شود.

در این روستا همه چیز به خانه‌هایی که در این منطقه پلکانی وجود دارند ختم نمی‌شود. کمی که به مسیرتان ادامه دهید و از این خانه‌ها فاصله بگیرید به طبیعت بی‌نظیر و بکری می‌رسید.

در جاده در سمت چپ غاری بر دامنه کوده وجود دارد که قطر دهانه آن به 6 متر می‌رسد. در همه فصول سال از غار آب پرفشاری جریان دارد.

این چشمه که نام آن را چشمه بل گذاشتند از غار سرچشمه می‌گیرد به رودخانه سیروان می‌رسد.

روستای سرآقاسید

روستای سرآقاسید یکی از بکرترین روستاهای ایران است. این روستا که به ماسوله زاگرس نیز مشهور است از توابع کوهرنگ در استان چهارمحال و بختیاری است.

روستای سرآقاسید جزو روستاهای با معماری پلکانی در ایران است. در این روستا گویی هنوز زندگی شهری به آن صورت نفوذ نکرده و زنان و دختران روستا لباس‌های کاملا محلی بر تن می‌کنند.

نکته عجیبی که در مورد این روستا وجود دارد، این است که معمولا با بارش اولین برف در زمستان، راه ارتباطی این روستا که در منطقه کوهستانی هم قرار گرفته است، چند ماهی با بیرون قطع می‌شود.

بهترین زمان سفر به روستای زیبای سرآقاسید از فروردین تا مهر است، زمانی که می‌توانید از باغ‌های میوه و درختان گردوی آن لذت ببرید و آب و هوای دلچسبی نیز داشته باشد.

این روستا علاوه بر قدمت بالا و بافت تاریخی خود از جنبه های زیارتی، سیاحتی و گردشگری مورد توجه همگان قرار گرفته است و هرساله انبوهی از گردشگران از جاهای مختلف کشور و کشورهای را به خود جلب می کند.