هند است و غذای هندی پر ادویه و تند. یک راه خوب و خوشمزه برای آشنایی با فرهنگ هر کشور آشنایی با غذاهای آن کشور و جغرافیاست. غذای هندی نیز با طبع غذایی تند و پر فلفل طعم هیجان‌انگیزی دارد که امتحان نکردن آن واقعا حیف است. در این لیست با ده تا از غذاهای هندی خوش‌رنگ و لعاب و البته خوشمزه آشنا می‌شوید.
۱۰ غذای هندی هیجان‌انگیز
۱. بهلپوری
بهلپوری یک غذای هندی و یک میان وعده خوش‌طعم است که منشا آن هند است و همچنین نوعی چات است. از برنج پف کرده، سبزیجات و سس تمر هندی تند درست می‌شود و بافتی ترد دارد. بهلپوری اغلب به عنوان یک میان وعده ساحلی شناخته می‌شود که به‌شدت با سواحل بمبئی مانند Chowpatty یا Juhu مرتبط است. یک نظریه برای منشا آن این است که در رستورانی به نام ویتال در نزدیکی پایانه ویکتوریا اختراع شد.
طبق نظریه دیگری، بلپوری توسط جامعه گجراتی شهر که با افزودن طعم‌های پیچیده به چت ساده هند شمالی آن را ساخته بودند، ابداع شد. زنان خانه‌دار گجراتی شروع به ساختن آن کردند و انواع مختلفی مانند پاکودی پوری را اختراع کردند و با گسترش محبوبیت آن، بسیاری از جوامع مختلف مانند Mangaloreans و Sindhis نسخه‌های خود را ساختند.
دستور این غذای اصلی بمبئی در بیشتر مناطق هند گسترش‌یافته است، جایی که برای مطابقت با مواد غذایی محلی اصلاح‌شده است. بهل خشک از بهدانگ، نامکین تند از ماهاراشترای غربی تهیه می‌شود و پس از تزئین با پیاز، گشنیز و آب‌لیمو مصرف می‌شود.
۲. مرغ کره‌ای
مرغ کره‌ای از محبوب‌ترین غذای هندی در هر رستوران هندی در سراسر جهان است. تکه‌های مرغ طلایی معطر در یک سس کاری خامه‌ای باورنکردنی، یکی از بهترین‌هایی است که شما امتحان خواهید کرد! عاشق این می‌شوید که چقدر آسان است که در خانه خود مرغ کرده‌ای را درست کنید، به‌خصوص با برنج کره سیر و نان تازه خانگی.
مرغ لطیف و آبدار به لطف ماریناد ماست با ادویه‌های خوشمزه، مرغ کره‌ای به طرز عجیبی آسان است.
این مطالب را از دست ندهید
وقتی صحبت از مرغ کره‌ای اصیل به میان می‌آید، همه چیز در مورد آن سس است. تعجب خواهید کرد اگر متوجه شوید که فقط به یک پیاز، یک قوطی گوجه‌فرنگی خردشده، سیر و زنجبیل و مقداری ادویه اضافه‌شده برای ادامه طعم زیبا در سس نیاز دارید.
ترفند درست کردن یک سس عالی این است که اجازه دهید گوجه‌فرنگی‌ها حداقل ۱۰ تا ۱۵ دقیقه بپزند تا زمانی که تقریباً روی تابه شما خشک شوند. علاوه بر این، اگر زود خشک شد، می‌توانید دو قاشق غذاخوری آب به آن اضافه کنید.
پس از آن مخلوط کنید تا یکدست شود و خامه خود را (خامه فرم گرفته یا خامه غلیظ شده) اضافه کنید. برای گزینه‌ای با کالری کمتر می‌توانید از شیر تبخیر شده یا نصف و نیم استفاده کنید.
۳. کاری گوسفندی
کاری گوسفندی (همچنین به عنوان کوشا منگشو، کاری بره، یا کاری بز نیز شناخته می‌شود) یک غذای هندی است که از گوشت بز (گاهی اوقات گوشت بره) و سبزیجات تهیه می‌شود. این غذا در انواع مختلف خود در تمام ایالت‌ها، کشورها و مناطق جنوب آسیا یافت می‌شود.
کاری گوشت گوسفندی در اصل از قرار دادن همه مواد با هم در یک قابلمه خاکی و پخت آهسته کاری با آتش هیزمی روی اجاق سفالی تهیه می‌شد. امروزه با استفاده از زودپزها و آرام‌پزها پس از تفت دادن مختصر همه مواد و ادویه‌ها در یک ووک بزرگ پخته می‌شود.
گوشت گوسفندی که به طور پیوسته پخته می‌شود نرم‌تر از گوشت گوسفندی معمولی پخته می‌شود. کاری گوشت گوسفندی معمولاً با برنج یا نان هندی مانند نان یا پاروتا سرو می‌شود. این غذا را می‌توان با راگی، غلات نیز سرو کرد.
مواد رایجی که برای تهیه کاری گوشت گوسفند استفاده می‌شود عبارت‌اند از: گوشت گوسفند یا بز، نمک، پودر زردچوبه، روغن خردل، رب سیر زنجبیل، داهی (ماست)، انواع ادویه‌جات ترشی جات، پیاز، فلفل قرمز، گوجه‌فرنگی و برگ گشنیز.
۴. بریانی حیدرآبادی
بریانی حیدرآبادی که با نام حیدرآبادی دام بریانی نیز شناخته می‌شود، سبکی از بریانی اهل حیدرآباد پاکستان یک غذای هندی معروف است که با برنج باسماتی و گوشت بز تهیه می‌شود و به روش پخت دام طبخ می‌شود. این غذا که در آشپزخانه‌های نظام حیدرآباد سرچشمه می‌گیرد، عناصری از غذاهای حیدرآبادی و مغلی را ترکیب می‌کند. بریانی حیدرآباد یک غذای کلیدی در غذاهای حیدرآبادی است.
حیدرآباد در دهه ۱۶۳۰ توسط مغول‌ها فتح شد و نظامی‌های آن بر آن حکومت کردند. سنت‌های آشپزی مغلی با سنت‌های محلی برای ایجاد غذاهای حیدرآبادی پیوست.
فولکلور محلی خلق بریانی حیدرآبادی را به سرآشپز نظام اول، نظام الملک، آصاف جاه اول، در اواسط قرن هجدهم، طی یک سفر شکار، نسبت می‌دهد.
در سال ۱۸۵۷، زمانی که امپراتوری مغول در دهلی افول کرد، حیدرآباد به‌عنوان مرکز فرهنگ آسیای جنوبی ظاهر شد که منجر به ترکیبی از نوآوری‌ها در بریانی حیدرآبادی شد.
منشا دقیق ظرف نامشخص است. علیرغم افسانه‌هایی که آن را به سرآشپز نظام نسبت می‌دهند، بریانی منشأ هندی جنوبی است و از انواع پلو که توسط بازرگانان عرب به آسیای جنوبی آورده شده است، گرفته می‌شود. Pulao ممکن است یک غذای ارتشی در هند قرون وسطی بوده باشد. ارتش با هر گوشتی که در دسترس بود، یک ظرف برنجی یک دیگ آماده می‌کردند.
۵. ماسالا دوسا
ماسالا دوسا گونه‌ای از دوزای محبوب هند جنوبی است که ریشه در غذاهای تولووا اودوپی کارناتاکا دارد. این غذای هندی از برنج، عدس، سیب‌زمینی، شنبلیله، قیسی و برگ کاری تهیه می‌شود و با چاتنی و سامبر سرو می‌شود. این در جنوب هند محبوب است، می‌توان آن را در تمام نقاط دیگر کشور و حتی خارج از کشور یافت.
در جنوب هند، تهیه ماسالا دوسا از شهری به شهر دیگر متفاوت است. در ماسالا دوسا تغییراتی وجود دارد مانند میسور ماسالا دوسا، راوا ماسالا دوسا، پیاز ماسالا دوسا، کاغذ ماسالا دوسا، پنیر ماسالا دوسا و غیره. ماسالا دوسا پر شده از دوسا است. دو بخش دوسا و پر کردن هستند. دوسا به روش معمول با خیس کردن برنج و عدس یک شبه در آب و سپس آسیاب کردن آن درست می‌شود.
خمیر یک شبه تخمیر می‌شود تا دوزا از داخل نرم و بافتی ترد در بیرون شود. قیمه از سیب‌زمینی آب پز با چاشنی دانه خردل و تزئین نارگیل رنده شده، کمی پودر زردچوبه، برگ گشنیز و آب‌لیمو درست می‌شود.
۶. موداک
یکی دیگر از غذای هندی موداک یک پیراشکی شیرین است که در بسیاری از ایالت‌ها و فرهنگ‌های هندی رایج است. طبق اعتقاد هندوها، آن را یکی از غذاهای مورد علاقه لرد گانشا می‌دانند و به همین دلیل در دعاها استفاده می‌شود. شیرینی داخل مودک از نارگیل تازه رنده شده و نعناع تشکیل‌شده است، در حالی که پوسته نرم بیرونی آن از آرد برنج یا آرد گندم مخلوط با آرد خاوا یا میدا تهیه می‌شود.
دو نوع مودک سرخ شده و بخارپز وجود دارد. نوع بخارپز اغلب به‌صورت گرم همراه با قیسی سرو می‌شود. مودک را شیرینی مورد علاقه خدای هندو، گانشا، می‌دانند. از آن نام مستعار modakapriya (کسی که مدک را دوست دارد) در سانسکریت استفاده شد.
مداک‌های ساخته شده با پوسته آرد برنج اغلب برای این منظور ترجیح داده می‌شوند، اگرچه نسخه‌های پوسته گندم نیز استفاده می‌شوند. کسب‌وکارهای محلی خارج از معابد گانش در سراسر هند معمولاً نسخه‌های از پیش بسته‌بندی‌شده/آماده Modaks را می‌فروشند.
در ژاپن، شیرینی شبیه موداک که در محلی با نام کانگیدان شناخته می‌شود، به خدای کانگیتن، نسخه ژاپنی لرد گانشا، تقدیم می‌شود. کنگیدان از کشک، عسل و خمیر لوبیا قرمز تهیه می‌شود. آن‌ها را قبل از سرخ شدن در خمیر ورز داده شده از آرد پخته پیچیده می‌کنند و به شکل نان درمی‌آورند.
۷. کباب
کباب یک غذای هندی و یک غذای گوشتی پخته است که ریشه در غذاهای خاورمیانه دارد. بسیاری از انواع آن در سراسر جهان محبوب هستند. در اکثر کشورهای انگلیسی زبان، کباب ممکن است شیش کباب یا سوولاکی کلاسیک باشد – مکعب‌های کوچک گوشت پخته شده روی سیخ – یا در خارج از آمریکای شمالی، جایی که کباب دونر غذایی به عنوان غذای جدید شناخته می‌شود.
در مقابل، در انگلیسی هندی، انگلیسی بنگلادشی، انگلیسی پاکستانی و در زبان‌های خاورمیانه، سایر بخش‌های آسیا و جهان اسلام، کباب به انواع مختلف غذاهای گوشتی کبابی گفته می‌شود. برخی از غذاهایی که در نهایت از کباب خاورمیانه گرفته‌شده‌اند ممکن است در زبان محلی خود نام‌های متفاوتی داشته باشند، مانند چوان چینی.
کباب‌ها از گوشت خردشده یا چرخ‌کرده، گاهی همراه با سبزیجات و مخلفات دیگر بر اساس دستور پخت تشکیل شده است. اگرچه کباب‌ها را معمولاً روی سیخ روی آتش می‌پزند، اما برخی از کباب‌ها را در تابه در فر می‌پزند یا به عنوان خورش مانند تاس کباب تهیه می‌کنند.
گوشت سنتی کباب‌ها اغلب گوشت گوسفند یا بره است، اما دستورالعمل‌های منطقه ممکن است شامل گوشت گاو، بز، مرغ، ماهی، یا به‌ندرت به دلیل ممنوعیت‌های مذهبی، گوشت خوک باشد.
۸. آلو گویی
سیب‌زمینی ادویه‌دار با گل‌کلم از دیگر غذای هندی محبوب است. این آلو گوبی مملو از طعم‌ها، فوق‌العاده آرامش‌بخش، گیاهی و به سادگی بهترین آلو گوبی است که تا به حال خواهید داشت!
آلو گوبی (سیب‌زمینی و گل‌کلم) یک غذای محبوب هندی است که در آن سیب‌زمینی و گل‌کلم با پیاز، گوجه‌فرنگی و ادویه طبخ می‌شود. این غذا را می‌توانید به روش‌های مختلفی درست کنید، می‌توانید آن را فقط با پیاز یا فقط گوجه‌فرنگی درست کنید یا اصلا از پیاز و گوجه‌فرنگی استفاده نکنید.
من همچنین بسته به موادی که در دست دارم به روش‌های مختلفی درست می‌کنم، دستورالعمل آلو گوبی که امروز به اشتراک می‌گذارم یکی از نسخه‌های موردعلاقه من است. پیاز، گوجه‌فرنگی، زنجبیل، سیر و ادویه‌جات دارد!
یکی از مشکلات رایج آلو گوبی این است که وقتی آن را می‌پزید، گل‌کلم واقعاً خیس می‌شود و از دهن می‌افتد. پس باید حواستان باشد زیادی پخته نشود و پخته و لطیف باشند، اما خیس نباشند، زیادی نرم شدن گل‌کلم به نوعی طعم و بافت این غذا را خراب می‌کند.
۹. پادو
پادو یک غذای هندی است که با بخارپز کردن خمیر با قالب درست می‌شود. خمیر آن از عدس سیاه و برنج درست می‌شود و از نظر ترکیب شبیه خمیری است که برای تهیه یدلی و دوسا استفاده می‌شود. این غذای هندی را می‌توان به ترتیب با فلفل دلمه‌ای تند یا شیرین نیز درست کرد. پادو روی یک تابه مخصوص ساخته می‌شود که دارای چندین فرورفتگی کوچک است.
این غذا دوزای پف کرده ترد و نرم که به کوژی پانیارام یا گونتا پونگانالو نیز معروف است، مورد علاقه بزرگ‌سالان و کودکان است. از بیرون ترد و در وسط نرم است، بسته به ترکیبی که می‌تواند شامل هویج، پیاز، نارگیل یا شکر قهوه‌ای باشد، می‌توان آن را شیرین یا تند درست کرد. با بخارپز کردن خمیر با استفاده از قالب، این یک میان وعده محبوب همراه با چای است.
۱۰. مرغ تنوری
مرغ تنوری یک غذای هندی است که از تفت دادن مرغ در ماست و ادویه‌جات ترشی جات در تنور، یک تنور سفالی استوانه‌ای تهیه می‌شود. این غذا از شبه‌قاره هند سرچشمه گرفته است و در بسیاری از نقاط دیگر جهان محبوب است. این غذای هندی یک وعده بسیار سازگار در سرتاسر خانه‌های کاری در بریتانیا و محصول مورد علاقه است.
مرغ خام در مخلوطی از داهی (ماست) و تنوری ماسالا، یک ترکیب ادویه و ترشی قرار می‌گیرد. آن را با فلفل قرمز، پودر فلفل قرمز یا پودر فلفل قرمز کشمیری و همچنین زردچوبه یا رنگ خوراکی مزه دار می‌کنند.
مرغ مرینیت شده را روی سیخ گذاشته و در دمای بالا در فر پخته می‌شود که با زغال چوب یا چوب گرم می‌شود و به طعم دودی می‌افزاید. این غذا را می‌توان در فر استاندارد، با استفاده از تف یا جوجه‌گردان یا روی ذغال داغ پخته کرد.
طیف وسیعی از دستورالعمل‌های تنوری برای مرغ کامل کبابی وجود دارد که برخی از آن‌ها در تنور و برخی دیگر با زغال پخته می‌شوند؛ که شامل چیرگا (مرغ کامل سوخاری)، مرغ تنوری مرغ سوخاری با بادام، مرغ کباب سیخی (مرغ شکم پر تف داده شده)، کوکره تنوری (مرغ دم‌کرده تف داده شده)، تنوری مرغ مسالدره (مرغ ادویه‌دار با تف کامل) و مورگی بوگار (مرغ به سبک بوگار) می‌شود.
