ده رئیس جمهور جوان دنیا

در دنیا رهبران و رئیس‌ جمهوران جوانی بوده‌اند که سرنوشت‌سازی کشور را به‌دست گرفته‌اند. در واقع سن معیار خوبی برای تعیین مهارت شخص نیست. ممکن است افرادی که سن کمی دارند بتوانند تصمیمات بهتری بگیرند و کشور را در مسیر بهتری قرار دهند. در این لیست با ده تا از جوان‌ترین رهبران جهان آشنا می‌شوید:

۱. جیگمه خسار نامگیل وانگچوک

سمت: پادشاه بوتان

تاریخ تولد: ۲۱ فوریه ۱۹۸۰

تاریخ به قدرت رسیدن: ۱۴ دسامبر ۲۰۰۶

چگونگی به قدرت رسیدن: پدرش این مقام را به او سپرد.

در تلاشی خیرخواهانه برای انتقال پادشاهی هیمالیا با وسعت سوئیس با ۶۰۰۰۰۰ نفر از سلطنت به دموکراسی، پدر جیگمه که پادشاه قبلی بوتان بود در دسامبر ۲۰۰۶ از سلطنت کناره گرفت و تاج و تخت را به شاهزاده جیگمه سپرد که دارای مدرک کارشناسی ارشد در سیاست از دانشگاه آکسفورد است.

سرزمین اژدهای تندر در ماه مارس زمانی که بوتانی‌ها برای اولین بار برای انتخاب مجلس ملی با چهل و هفت کرسی به پای صندوق‌های رای رفتند، به جدیدترین دموکراسی جهان تبدیل شد. پادشاه خوش تیپ به عنوان رئیس دولت کشور باقی خواهد ماند، اما او متعهد به هدایت دموکراتیک بوتان است.

خسار در ۲۱ فوریه ۱۹۸۰ در کاتماندو متولد شد. او پسر ارشد چهارمین اژدهای پادشاه بوتان، جیگمه سینگیه وانگچاک و همسر سوم او، ملکه آشی تشرینگ یانگدون است.

او یک خواهر کوچک‌تر، شاهزاده خانم آشی دچن یانگزوم و برادر، شاهزاده گیالتشاب جیگمه دورجی و همچنین چهار خواهر ناتنی و سه برادر ناتنی دارد.

۲. روزولت اسکریت

سمت: نخست وزیر دومینیکا

تاریخ تولد: ۸ ژوئن ۱۹۷۲

تاریخ به قدرت رسیدن: ۸ ژانویه ۲۰۰۴

چگونگی به قدرت رسیدن: فرد مناسب در زمان مناسب مرد.

اسکریت پس از اخذ مدرک زبان انگلیسی و روانشناسی به ترتیب از دانشگاه می سی سی پی و دانشگاه ایالتی نیومکزیکو، مربی یک کالج محلی دومینیکن شد. او که در سال ۲۰۰۰ برای عضویت پارلمان دومینیکا انتخاب شد، در نهایت وزیر آموزش این کشور فقیر، کارائیب شد.

هنگامی که نخست وزیر سابق پیر چارلز به طور ناگهانی بر اثر حمله قلبی درگذشت، اسکریت توسط حزب کارگر دومینیکا به جای او انتخاب شد. مدت کوتاهی پس از آن، او به رسمیت شناختن کشورش از تایوان را لغو کرد و روابط رسمی با چین برقرار کرد.

دولت چین ۱۲۲ میلیون دلار کمک پیشنهاد کرده بود که حدود ۱۷۰۰ دلار سهم هر دومینیکن است.

اسکریت علاوه بر نخست وزیری، از سال ۲۰۰۴ به عنوان وزیر دارایی، وزیر آموزش و پرورش، ورزش و امور جوانان و وزیر امور خارجه خدمت کرده است.

۳. جوزف کابیلا

سمت: رئیس جمهور جمهوری دموکراتیک کنگو

تاریخ تولد: ۴ ژوئن ۱۹۷۱

تاریخ به قدرت رسیدن: ۲۶ ژانویه ۲۰۰۱

چگونگی به قدرت رسیدن: پدرش کشته شد.

پدر لوران کابیلا، رئیس جمهور قبلی، در سال ۲۰۰۱ توسط محافظ خود ترور شد و کابیلا جوان‌ که فردی آرام و محجوب توصیف می‌شد، جانشین او شد.

جوزف کابیلا یک مبارز سابق چریکی بود که در چین آموزش دیده و یک دهه را در مبارزات نظامی که دیکتاتور موبوتو سهسه سکو را در سال ۱۹۹۷ سرنگون کرد، گذراند.

او در سال ۲۰۰۶ با پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری جمهوری دموکراتیک کنگو تاریخ ساز شد و اولین رهبر کشورش از زمان استقلال در سال ۱۹۶۰ بود که به صورت دموکراتیک انتخاب شد. انتخابات پس از دهه‌ها جنگ ثبات نسبی را برای کشور به ارمغان آورده و در دوران تصدی کابیلاس، جمهوری دموکراتیک کنگو با سرمایه‌گذاران خارجی وارد معاملات معدنی سودآور شد.

۴. نیکولا گرووسکی

سمت: نخست وزیر مقدونیه

تاریخ تولد: ۳۱ اوت ۱۹۷۰

تاریخ به قدرت رسیدن: ۲۷ اوت ۲۰۰۶

چگونگی به قدرت رسیدن: حزب او در انتخابات پارلمانی پیروز شد.

گرووفسکی، بوکسور آماتور سابق که در سال ۲۰۰۶ مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشته اقتصاد دریافت کرد، سمت‌های زیادی در این کشور دارد که شامل رئیس و مؤسس انجمن کارگزاران جمهوری مقدونیه (۱۹۹۸)، وزیر بازرگانی (۱۹۹۸ تا ۱۹۹۹) و وزیر دارایی (۱۹۹۹ تا ۲۰۰۲) است.

او در سال ۲۰۰۲ عضو پارلمان شد و از سال ۲۰۰۳ ریاست حزب راست میانه VMRO-DPMNE را بر عهده داشت. زمانی که VRMO-DPMNE در انتخابات پارلمانی سال ۲۰۰۶ پیروز شد، از گرووفسکی خواسته شد تا دولت جدیدی تشکیل دهد.

حزب او مدعی پیروزی در انتخابات پارلمانی در ژوئن شد که با خشونت در مناطق آلبانیایی نژادی همراه بود.

گرووسکی از سال ۲۰۰۶ تا زمان استعفای خود به دلیل اعتراضات در سال ۲۰۱۶، نخست وزیر مقدونیه بود. او در آن سال و از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۷ حزب VMRO-DPMNE را رهبری کرد.

بر اساس توافقنامه پرژینو با میانجیگری اتحادیه اروپا، گرووفسکی با استعفا موافقت کرد و در ۱۸ ژانویه ۲۰۱۶ سمت خود را ترک کرد.

در ماه مه ۲۰۱۸ او به اتهام فساد مالی به دو سال زندان محکوم شد. در نوامبر ۲۰۱۸ به او دستور داده شد که دوران محکومیت خود را سپری کند، اما نتوانست به مقامات مراجعه کند و در عوض به مجارستان گریخت و درخواست پناهندگی سیاسی کرد.

۵. مارکوس استفان

سمت: رئیس جمهور نائورو

تاریخ تولد: ۱ اکتبر ۱۹۶۹

تاریخ به قدرت رسیدن: ۱۹ دسامبر ۲۰۰۷

چگونگی به قدرت رسیدن: سلف او رای عدم اعتماد دریافت کرد.

استفان در المپیک ۱۹۹۲، ۱۹۹۶ و ۲۰۰۰ به عنوان وزنه بردار شرکت کرد و ۱۲ مدال در بازی‌های مشترک‌المنافع بین سال‌های ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۲ به دست آورد.

چشمگیرترین عملکرد او بلند کردن وزنه ۱۷۲٫۵ کیلوگرم (۳۸۰ پوند) در وزن ۶۲ پوند (۱۳۷ پوند) در مسابقات قهرمانی جهان ۱۹۹۹ بود.

او در سال ۲۰۰۳ برای عضویت پارلمان انتخاب شد و در سال گذشته این هیئت ۱۸ نفره به رئیس جمهور سابق لودویگ اسکاتی رای عدم اعتماد داد و استفان سوگند یاد کرد. دوران تصدی او طوفانی بوده است.

دوره او به عنوان رئیس جمهور با اتهامات فساد و اتهامات کودتا و همچنین اعلام وضعیت اضطراری و تعلیق پارلمان توسط دادگاه عالی نائورو در سال ۲۰۰۸ مشخص شد. دو انتخابات جداگانه در ماه آوریل برگزار شد.

استفن در نوامبر ۲۰۱۱ پس از مطرح شدن اتهامات فساد بیشتر توسط جناح های مخالف، از ریاست جمهوری استعفا داد و فردی پیچر جانشین وی شد. اما در ژوئن ۲۰۱۲ توسط جانشین پیچر به عنوان رئیس‌جمهور، اسپرن دابویدو، مجدداً به کابینه منصوب شد.

در ۲۷ اوت ۲۰۱۹، استفان به عنوان رئیس جدید پارلمان در جلسه افتتاحیه آن انتخاب شد.

۶. مسواتی سوم

سمت: پادشاه سوازیلند

تاریخ تولد: ۱۹ آوریل ۱۹۶۸

تاریخ به قدرت رسیدن: ۲۵ آوریل ۱۹۸۶

چگونگی به قدرت رسیدن: پدرش، پادشاه قبلی، درگذشت.

مسواتی تنها شش روز پس از هجدهمین سالگرد تولدش به پادشاهی رسید و از آن زمان تاکنون این کشور یک قطار خراب شده است.

تخمین زده می‌شود که ۲۶ درصد از سوازی های بین ۱۵ تا ۴۹ سال HIV مثبت هستند که یکی از بالاترین نرخ ها در جهان است. اما راه حل عالی مسواتی ممنوعیت فعالیت جنسی بود.

در سال ۲۰۰۱، او مناسک uncwasho را اجرا کرد، که برای زنان زیر ۱۸ سال ممنوعیتی برای ۵ سال تعیین کرد. این اقدام محبوبیت چندانی نداشت، به‌خصوص پس از اینکه مسواتی که در آخرین شمارش ۱۳ همسر و حداقل ۲۳ فرزند داشت با یک دختر ۱۷ ساله ازدواج کرد. این ممنوعیت یک سال زودتر از موعد مقرر برداشته شد.

او همراه با مادرش، نتفومبی تفوالا، اکنون ملکه مادر (ندلووکاتی)، به عنوان یک پادشاه مطلق بر کشور حکومت می‌کند. مسواتی سوم به دلیل چندهمسری معروف است (اگرچه حداقل دو همسر توسط ایالت منصوب می‌شوند) و در حال حاضر ۱۵ همسر دارد.

۷. میخائیل ساکاشویلی

سمت: رئیس‌جمهور گرجستان

تاریخ تولد: ۲۱ دسامبر ۱۹۶۷

تاریخ به قدرت رسیدن: ۲۵ ژانویه ۲۰۰۴

چگونگی به قدرت رسیدن: او انقلاب رز را رهبری کرد.

ساکاشویلی که در دانشگاه کلمبیا و دانشگاه جورج واشنگتن از طریق بورسیه تحصیلی ادموند اس. ماسکی در رشته حقوق تحصیل کرد، در سال ۱۹۹۵ برای عضویت پارلمان جورجیا انتخاب شد.

در سال ۲۰۰۰، وزیر دادگستری کشور شد و سرکوب فساد را رهبری کرد. این امر روابط او را با رئیس‌جمهور وقت، ادوارد شواردنادزه، تیره کرد.

او بنیانگذار و رئیس سابق حزب جنبش ملی متحد است.

در نوامبر ۲۰۰۳، ده‌ها هزار گرجستانی در اعتراض به انتخابات پارلمانی ناقص به خیابان‌ها آمدند. پس از چند روز تظاهرات، ساکاشویلی و حامیانش با تکان دادن گل رز به ساختمان پارلمان یورش بردند.

شواردنادزه استعفا داد و ساکاشویلی در ژانویه بعد به عنوان رئیس جمهور انتخاب شد، موقعیتی که او دوباره در انتخابات ژانویه امسال به دست آورد.

۸. فوره گناسینگبه

سمت: رئیس جمهور توگو

تاریخ تولد: ۶ ژوئن ۱۹۶۶

تاریخ به قدرت رسیدن: ۵ فوریه ۲۰۰۵

چگونگی به قدرت رسیدن: پدرش او را برای این مقام آماده کرد.

پدر گناسینگبه، ایادما گناسینگبه، پس از کودتای ۱۹۶۷ با مشت آهنین بر توگو حکومت کرد. او پسرش را که دارای مدرک MBA از دانشگاه جورج واشنگتن بود، آماده کرد تا جانشین او شود و به او اجازه داد تا در وظایف رسمی او را همراهی کند و فوره را به عنوان وزیر امور عمومی، معادن و مخابرات در سال ۲۰۰۳ منصوب کرد.

ایادما در فوریه ۲۰۰۵ درگذشت و ارتش گناسینگبه را به عنوان رئیس جمهور منصوب کرد. اگرچه قانون اساسی گفته بود که رئیس مجلس باید قدرت را به دست بگیرد.

تحت فشار بین المللی، گناسینگبه ۲۰ روز بعد استعفا داد، اما در انتخابات مورد مناقشه آوریل ۲۰۰۵ که منجر به درگیری‌های خشونت آمیز شد، به ریاست جمهوری رسید.

۹. سرگئی استانیشف

سمت: نخست وزیر بلغارستان

تاریخ تولد: ۵ مه ۱۹۶۶

تاریخ به قدرت رسیدن: ۱۷ اوت ۲۰۰۵

چگونگی به قدرت رسیدن: او راه خود را در حزب به سمت بالای باز کرد.

سرگئی استانیشف پس از اخذ مدرک دکتری در رشته تاریخ به عنوان روزنامه نگار کار می‌کرد و سیاست خارجی را پوشش می‌داد.

او در سال ۱۹۹۵ مشاور سیاست خارجی حزب سوسیالیست بلغارستان (BSP) شد و در سال ۲۰۰۱ به عضویت مجلس ملی بلغارستان انتخاب شد.

در اواخر همان سال، او رئیس BSPs شد. در ژوئن ۲۰۰۵، BSP بیشترین تعداد کرسی‌های پارلمان را به دست آورد و پس از دو ماه بن بست، مجلس ملی او را به عنوان نخست وزیر انتخاب کرد.

یک اتفاق که دوران جوانی خشن او را نشان می‌دهد: این اتفاق برمی‌گردد به دوست دختر دیرینه‌اش النا یونچوا، او در سال ۲۰۰۲ با موتورسیکلت به یک رویداد BSP رسید که روی پشتش علامتی داشت که روی آن نوشته بود: “اگر این را می خوانی، الینا باید در راه افتاده باشد”.

۱۰. دیمیتری مدودف

سمت: رئیس جمهور روسیه

تاریخ تولد: ۱۴ سپتامبر ۱۹۶۵

تاریخ به قدرت رسیدن: ۷ مه ۲۰۰۸

چگونگی به قدرت رسیدن: او با ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور سابق، متحد شد.

مدودف پس از آموزش به‌عنوان وکیل، در دهه ۱۹۹۰ با پوتین در دفتر شهرداران سن‌پترزبورگ کار کرد. در سال ۲۰۰۰، او رهبری کمپین ریاست جمهوری پوتین را بر عهده داشت. در اوایل دهه ۲۰۰۰ مدودف به‌عنوان رئیس گازپروم، انحصار گاز طبیعی روسیه، خدمت کرد و در سال ۲۰۰۵ معاون اول نخست‌وزیر در دولت پوتین شد.

او جانشین انتخابی پوتین بود و به‌راحتی در انتخابات ریاست جمهوری مارس پیروز شد. مدودف به پوتین اجازه داد تا نخست‌وزیر شود و این باعث شد که بسیاری از خود بپرسند چه کسی واقعاً کشور را اداره می‌کند.

از علایق دوران جوانی مدودف گروه هارد راک Deep Purple بود. او در ۱۳ سالگی در اواخر دهه ۱۹۷۰ به موسیقی‌های ممنوعه گوش می‌داد و در فوریه امسال، هنگامی که گروه برای یک کنسرت به کرملین آمده بود، او در آن شرکت کرد.