حیوانات جهش‌یافته با ظاهری عجیب‌وغریب

حیوانات جهش‌یافته بسته به شانسی که دارند در بعضی موارد محبوب هستند و بعضی دیگر تا آن حد ترد شده هستند که صاحب آن‌ها قصد از بین بردنشان داشتند. آن‌ها که حاصل جهش‌های ژنتیکی هستند ظاهری عجیب دارند و معمولا عضوی اضافی دارند. اغلب نیز عمر کوتاه‌مدت دارند. در این نوشتار با ده تا از حیوانات جهش‌یافته و سرگذشتشان آشنا می‌شوید:

۱. «هنری»، هگزاپوس

هنری، یک اختاپوس در بلکپول سیالیف – یک آکواریوم بریتانیایی – دارای شش شاخک است. او در سواحل ولز گرفتار شد و به یک باغ وحش محلی منتقل شد و در آنجا همراه با هفت اختاپوس دیگر توسط Blackpool Sealife گرفته شد.

جهش او تنها زمانی کشف شد که خود را به مخزن شیشه‌ای خود در آکواریوم متصل کرد. اختاپوس‌ها می‌توانند شاخک‌های خود را در صورت قطع شدن دوباره رشد دهند، اما هنری بین شاخک‌هایش فضایی برای رشد مجدد نداشت، بنابراین احتمال قطع شدن شاخک‌هایش منتفی است.

کارگران Blackpool Sealife جستجو کردند. اینترنت و چندین آکواریوم دیگر هیچ‌کدام سابقه‌ای از اختاپوس شش شاخکی نداشتند که هنری را تبدیل به اولین هگزاپوسی کرد که مستندسازی شد.

او یک‌گونه جدید نیست بلکه محصول جهش ژنتیکی است. ازنظر فنی، او به‌عنوان یک اختاپوس کوچک‌تر شناخته می‌شود. اگرچه نام «هنری» به این دلیل انتخاب شد که با هگزاپوس همخوانی دارد، شایعاتی وجود دارد که او را از نام پادشاه هنری هشتم که با شش همسر ازدواج کرده بود، نام‌گذاری شده است، حتی اگر می‌توانست با هشت زن ازدواج کند.

۲. «اکتوگوت»، بز هشت‌پا

وقتی زوران پوپاریک، کشاورز در کوتیوا، کرواسی، یکی از بچه‌هایی را دید که بزش سارکا به دنیا آورده بود، مجبور شد به همسایه‌اش زنگ بزند تا مطمئن شود که دیوانه نمی‌شود.

بچه هشت‌پا و هر دو اندام نر و ماده داشت. دامپزشکان محلی بر این باورند که این بز که «اکتوگوت» (Octogoat) نام دارد، دوقلوهای رشدنیافته خود را در حالی که هنوز در رحم مادر بوده جذب کرده است. اکتوگوت با دو بچه دیگر به دنیا آمد که طبیعی بودند.

مادرش که زوران چهار سال صاحب آن بود، در چهار نوبت مختلف نیز سه‌قلو طبیعی به دنیا آورده بود. اکتوگوت حتی باوجود هشت پای خود قدرت ایستادن نداشت و نمی‌توانست راه برود و ثابت کرد که هشت‌پا همیشه بهتر از چهارپا نیست.

اعتقاد بر این بود که اکتوگوت هفته اول پس از تولد زنده نمی‌ماند و حتی اگر زنده بماند، بعید است بیش از دو یا سه سال زنده بماند. زوران گفت که اگر بز هشت‌پا زنده بماند، آن را حیوان خانگی خود می‌کند. وضعیت فعلی بز ناشناخته است.

۳. «ایمان»، سگ دو پا

ایمان (Faith) در بدو تولد از نقص مغزی رنج می‌برد که اجازه رشد کامل پاهای جلویی او را نمی‌داد. او نمی‌توانست راه برود و توسط مادرش طرد شده بود – یک سگ بی‌خانمان که سعی کرده بود او را بکشد. او توسط روبن استرینگفلو ۱۷ ساله پیدا شد و او را به مادرش داد.

دو پای جلویی او بعداً شروع به ضعیف شدن کردند و به‌اجبار قطع شدند. ایمان که تنها دو پای عقبی داشت، نحوه ایستادن، راه رفتن، پریدن و دویدن را آموخت.

امروز ایمان مانند یک انسان روی پاهای عقب خود راه می‌رود. او با چندین سلبریتی ملاقات کرده و حتی در برنامه «اپرا» دعوت شده است. او از چندین پایگاه نظامی و بیمارستان بازدید کرده است که در آنجا به عنوان تشویقی برای سربازان مجروح و جانبازان خدمت می‌کند.

او حتی یک گروهبان افتخاری در ارتش ایالات‌متحده شد و برای بازی در چهارمین فیلم هری پاتر، جام آتش، در نظر گرفته شد.

۴. «ما»، مار موش دو سر آلبینو

مارهای موش سیاه معمولاً همه سیاه هستند به‌جز چانه آن‌ها که سفید است؛ اما یک مار موش سیاه به نام «ما» (We) سیاه نیست، بلکه یک آلبینو است. همچنین دارای دو سر و هر دو اندام مردانه و زنانه است.

آکواریوم جهانی در سنت لوئیس زمانی که تنها چند هفته از عمرش گذشته بود، در سال ۱۹۹۹، «ما» را به قیمت ۱۵۰۰۰ دلار از صاحبش خرید. بیش از یک میلیون نفر در طول سال‌ها قبل از مرگش در سن هشت سالگی از «ما» بازدید کردند. مار دو سر اغلب سعی می‌کند هم‌زمان در دو جهت مختلف حرکت کند.

آکواریوم جهانی همچنین سعی کرد آن را با یک مار دو سر دیگر پرورش دهد اما موفق نشد. این مار در سال ۲۰۰۶ زمانی که آکواریوم جهانی سعی کرد آن را به قیمت ۱۵۰۰۰۰ دلار به حراج بگذارد به شهرت بین‌المللی رسید. حراج ناموفق بود، اما «ما» توسط Nutra Pharma، یک شرکت بیوتکنولوژی که در زمینه تولید داروهای HIV و مولتیپل اسکلروزیس فعالیت می‌کند، پذیرفته شد.

مارهای دو سر معمولاً نرخ بقای بسیار پایینی در طبیعت دارند. این دو سر برای خوردن غذا با یکدیگر می‌جنگند و در برخی موارد سعی می‌کنند یکدیگر را بخورند. تنها یک مار سیاه دو سر شناخته‌شده است که ۲۰ سال زندگی کرده است.

۵. «فراگی»، قورباغه سه سر

در حالی که قورباغه‌های جهش‌یافته آن‌چنان کمیاب نیستند، اما قورباغه‌هایی با سه سر هنوز بسیار نادر هستند. یک قورباغه جهش‌یافته با سه سر و شش پا در باغ مهدکودک سبز چتر در بریتانیا در سال ۲۰۰۴ پیدا شد.

دانش‌آموزان مهدکودک ابتدا فکر کردند که سه قورباغه همدیگر را در آغوش گرفته‌اند، اما وقتی معلوم شد که فقط یکی قورباغه‌ است، شگفت‌زده شدند.

کارکنان مدرسه قورباغه را گرفتند و در یک مخزن گذاشتند. تا صبح جمعه، معلوم شد که قورباغه فرار کرده است. به نظر می‌رسید که چشم‌ها و پاهای «فراگی» به‌طور طبیعی عمل می‌کنند، اما مشخص نیست که آیا سه دهان آن کاملاً کار می‌کنند یا خیر.

یک استاد زیست‌شناسی در دانشگاه آزاد گفت: اگرچه گزارش‌هایی از قورباغه‌های جهش‌یافته حدود ۲۰۰ سال است که گزارش‌شده است، اما قورباغه‌ای با سه سر و شش پا کاملاً ناشنیده است.

این جهش می‌تواند به دلیل انگل، آلودگی یا جهش ژنتیکی باشد. برخی از مردم بر این باورند که این جهش نتیجه بعدی نیروگاه هسته‌ای هینکلی است که ۱۹ کیلومتر (۱۲ مایل) از مهدکودک سبز چتر دورتر است.

۶. اسکویتنز

زمانی تصور می‌شد که اسکویتنز -از دو واژه «سنجاب» و «گربه» گرفته‌شده‌اند- محصول یک سنجاب و یک گربه است. این به این دلیل است که آن‌ها پنجه‌های جلویی کوتاه دارند و معمولاً باید مانند سنجاب روی پاهای عقب خود بایستند.

در حقیقت، آن‌ها گربه‌هایی هستند که تحت تأثیر جهشی به نام هیپوپلازی شعاعی یا RH قرار می‌گیرند که مانع از رشد کامل پنجه‌های جلویی آن‌ها می‌شود.

در موارد خفیف RH، گربه‌ها همچنان از پنجه‌های جلویی برای پریدن مانند خرگوش استفاده می‌کنند. در موارد متوسط، آن‌ها با پاهای عقب خود شکار می‌کنند و حتی ممکن است مانند کانگوروها از دم خود برای حفظ تعادل استفاده کنند. در موارد شدید RH، آن‌ها به‌طور کامل با پاهای عقب حرکت می‌کنند و در حالت ایستاده شبیه سنجاب می‌شوند.

گاهی اوقات آن‌ها را گربه دایناسور یا گربه کانگورو نیز می‌نامند. اسکویتنز هنگام بالا رفتن از جایی با مشکلاتی مواجه می‌شوند، به‌خصوص هنگام پایین آمدن از درخت.

همچنین هنگام پایین آمدن از پله‌ها دچار مشکل می‌شوند و حتی مشاهده شده است که برخی از آن‌ها به سمت عقب پایین می‌آیند.

یکی از بچه گربه‌ها به نام کانگا همراه با سه بچه گربه معمولی دیگر متولد شد. او همچنین از مگا مری رنج می‌برد که به دلیل مشکل در بلع، باید در حالت ایستاده رژیم غذایی خاصی داشته باشد.

دیگری پتال است که با صاحب فرزندخوانده خود در نیویورک شایر انگلستان و به همراه یک قلوه آور دیگر به نام هانی زندگی می‌کند.

۷. «رودی»، خوک دو سر

خوکی به نام «رودی» دو سر، دو پوزه، دو گوش و سه چشم دارد. چشم میانی – که محل برخورد دو سر است – کور است. گروه نجات حیوانات Pigs Without Partners به قیمت ۵۰۰۰ دلار او را از صاحبش خریداری کردند و نام آن را به «دیتو» تغییر دادند.

فقط یکی از پوزه‌های دیتو کاربرد دارد و در صورت افتادن باید از یک کلاه ایمنی کوچک استفاده کند. دیتو در تمام عمرش در راه رفتن مشکل داشت و مجبور بود از واکر مخصوص برای رفت‌وآمد استفاده کند. او در سال ۱۹۹۸، تنها دو ماه پس از رسیدن به Pigs Without Partners دقیقا زمانی نحوه استفاده از دو پای جلویی خود را یاد گرفت که فوت کرد.

سلامت رودی قبل از مرگش ناپایدار شده بود و عادت داشت به پهلوی چپ بیفتد. صورت آن برای کمک به تحقیق در مورد ناهنجاری‌های صورت در کودکان نگهداری شد. خوکی با شرایط مشابه در سال ۲۰۰۳ در جیوجیانگ چین متولد شد.

۸. «کنی»، ببر سفید

کنی یک ببر سفید بود که به همراه برادرش، ویلی – یک ببر معمولی با پوشش نارنجی – توسط منطقه حفاظت شده حیات‌وحش Turpentine Creek در آرکانزاس در سال ۲۰۰۰ نجات یافت.

ویلی، از سوی دیگر، چشمانی به هم دوخته شده داشت. والدین کنی و ویلی خواهر و برادری هستند که توسط پرورش دهنده‌ای که امیدوار بود یک ببر سفید به دست آورد مجبور به جفت‌گیری شدند.

پرورش‌دهنده بعداً پس از اینکه در فروش آن‌ها به دلیل ناهنجاری‌هایشان با مشکل مواجه شد، دو برادر را رد کرد. ببرهای سفید به‌طور طبیعی وجود ندارند. تنها راه تولید آن‌ها پرورش ببرهای نزدیک به هم در طول نسل‌ها تا زمانی که جهش مناسب رخ دهد، است.

بیشتر آن‌ها با مشکلات سلامتی و ناهنجاری‌های جسمی متولد می‌شوند. ژنی که باعث سفید شدن پوشش آن‌ها می‌شود همچنین باعث می‌شود که عصب بینایی به سمت اشتباهی از مغز متصل شود و همه ببرهای سفیدچشم دوخته شوند.

آن‌ها همچنین از شکاف کام، پای چاقویی، نقص ایمنی و بدشکلی در ستون فقرات و اندام‌های خود رنج می‌برند. درواقع، بیشتر ببرهای سفید مرده به دنیا می‌آیند و آن‌هایی که معمولاً به دنیا می‌آیند زود می‌میرند. کنی در سال ۲۰۰۸ بر اثر سرطان درگذشت.

۹. گربه‌های پلی‌داکتیل

پلی‌داکتیل زمانی به وجود می‌آیند که یک حیوان تعداد انگشتان پایش بیش از حد طبیعی باشد. این پدیده بیشتر در گربه‌ها دیده می‌شود که معمولاً پنج انگشت در هر پنجه جلویی و چهار انگشت در پشت دارند. گربه‌های پلی‌داکتیل، بیش از این انگشت دارند.

جیک، گربه‌ای نر از کانادا، به‌عنوان گربه‌ای با بیشترین انگشتان پا شناخته می‌شود. او ۲۸ انگشت بزرگ دارد – هفت انگشت در هر پا. پدیده پلی‌داکتیلیسم که به معنی «انگشتان زیاد» است، در میان گربه‌های انگلستان، ولز، شرق ایالات‌متحده و کانادا بیش از هر جای دیگری در جهان رایج است.

آن‌ها حیوانات محبوب نویسنده مشهور ارنست همینگوی بودند و گاهی اوقات «گربه‌های همینگوی» نامیده می‌شوند. گاهی اوقات به آن‌ها «پنجه کفش برفی» یا «پاهای پنکیکی» نیز می‌گویند، زیرا انگشتان اضافی باعث می‌شود که پاهای بزرگی داشته باشند.

۳۰ گربه از ۶۰ گربه‌ای که در حال حاضر در املاک همینگوی زندگی می‌کنند، پلی‌داکتیل هستند. پرزیدنت تئودور روزولت نیز یکی از آن‌ها را به نام دمپایی داشت. برخلاف بسیاری از جهش‌های دیگر، چند داکتیلیسم یک مزیت است. مردم عموماً ظاهر گربه‌های پلی‌داکتیل را دوست دارند و گربه‌ها از انگشتان پای اضافی خود برای باز کردن پنجره‌ها و چفت‌ها استفاده می‌کنند.

۱۰. «فرانک و لویی»، گربه دو چهره

فرانک و لویی نام گربه‌ای با یک سر، دو صورت و سه چشم است. جهش آن‌ها دیپروسوپیا یا تکرار جمجمه-صورت نامیده می‌شود – نوع بسیار نادری از جهش که باعث می‌شود حیوان یا انسان دو صورت روی یک سر داشته باشد.

گربه‌هایی که دچار این جهش شده‌اند به دنبال جانوس، خدای رومی انتقال‌ها، دروازه‌ها و درگاه‌ها که به‌صورت دو چهره به تصویر کشیده می‌شود، «گربه‌های جانوس» نیز نامیده می‌شوند.

اگرچه دوبینی اغلب در گربه‌ها ثبت شده است، اما بیشتر آن‌ها بیش از چند روز زندگی نمی‌کنند. فرانک و لویی در ۸ سپتامبر ۲۰۱۱، ۱۲ ساله شدند و آن‌ها را در کتاب رکوردهای جهانی گینس به‌عنوان مسن‌ترین گربه‌های جانوس جهان به ثبت کردند.

آن‌ها متعلق به مارتی استیونز، یک تکنسین دامپزشکی هستند که پس از اینکه صاحبشان آن‌ها را به کلینیکی که او در آن کار می‌کرد تا آن‌ها را معدوم کند، آن‌ها را به فرزندی پذیرفت.

گربه‌ها یک مغز دارند و چشم میانی آن‌ها – که بزرگ‌ترین چشم آن‌ها نیز هست – نابینا است. آن‌ها با صورت فرانک غذا می‌خورند، زیرا صورت لویی فک پایینی ندارد و به مری آن‌ها متصل نیست.