بسیاری از متدهای زندگی، غذاها و سرگرمی‌های دوران باستان همچنان در زندگی ما نیز ادامه دارند. در ادامه با ده واقعیت از مردمان باستان آشنا می‌شوید. واقعیت‌هایی جالب، سرگرم‌کننده و در بعضی موارد بسیار هوشمندانه.
رومیان باستان آزبست را برای سفره‌ها و دستمال‌ها می‌بافتند و آنها را با آتش تمیز می‌کردند
تا زمانی که رومی‌ها الیاف آزبست را به موادی شبیه پارچه می بافتند از آن رومیزی و دستمال می‌دوختند. این پارچه‌ها را با انداختن در آتش داغ تمیز می‌کردند که سالم‌تر و سفیدتر از زمانی که وارد آتش می‌شدند، بیرون می‌آمدند.
به نقل از سایت آزبست «در حالی که یونانی‌ها و رومی‌ها از خواص منحصر به فرد آزبست استفاده می‌کردند، آنها همچنین اثرات مضر آن را بر کسانی که مواد ابریشم را از معادن سنگ باستانی استخراج می‌کردند، ثبت کردند.
استرابون جغرافیدان یونانی به «بیماری ریه» در بردگانی که آزبست را در پارچه می‌بافتند اشاره کرد. مورخ، طبیعت شناس و فیلسوف رومی، پلینی بزرگ، در مورد “بیماری بردگان” نوشت و در واقع استفاده از یک غشای نازک به مثانه یک بز یا بره را توصیف کرد که توسط بردگان معدنچ به عنوان یک دستگاه تنفس استفاده می‌شد تا از آنها در برابر بازدم مواد مضر حین کار محافظت کند
هر چند این بردگان هیچ‌گاه حق دریافت غرامت مالی نداشتند.»
ایرانیان باستان ۴۰۰ سال قبل از میلاد یخ را برای استفاده در صحرا ذخیره می‌کردند
تا ۴۰۰ سال قبل از میلاد، مهندسان ایرانی بر تکنیک ذخیره یخ در اواسط تابستان در صحرا مسلط بودند. یخ را در زمستان‌ها از کوه‌های مجاور به مقدار فله می‌آوردند و در یخچال یا گودال یخ ذخیره می‌کردند.
این مطالب را از دست ندهید
این یخچال‌های قدیمی عمدتاً برای نگهداری یخ برای استفاده در تابستان و همچنین برای نگهداری مواد غذایی در آب و هوای گرم و خشک کویری ایران مورد استفاده قرار می‌گرفتند.
یخ همچنین برای خنک کردن غذاهای سلطنتی در روزهای گرم تابستان و برای تهیه فالوده، دسر منجمد سنتی ایرانی استفاده می‌شد.
در بالای زمین، این سازه از یک گنبد گلی بزرگ تشکیل شده است که ارتفاع آن اغلب به ۶۰ فوت می‌رسد. در زیر فضاهای زیرزمینی بزرگ، تا ۵۰۰۰ متر مربع، فضای ذخیره سازی عمیق وجود دارد.
این فضا غالباً به قنات یا بادگیر دسترسی داشت که اغلب دارای سیستم بادگیرهایی بود که می‌توانستند به راحتی دمای داخل فضا را در روزهای تابستان به دماهای پایین کاهش دهند.
جوک های طعنه آمیزی که در گلوله های روم پیدا خواهید کرد
سربازان یونانی و رومی باستان آدم‌های تندخویی بودند. انگار فرمانروایی امپراطوری‌های عظیم و تحمیل چیزهایی مانند مهمانی‌های توگا و مثلثات به بقیه دنیا به اندازه کافی بد نبود، یونانی‌ها و رومی‌ها دوست داشتند با نوشتن جوک‌های طعنه‌آمیز روی گلوله‌های سربی خود به دشمنان خود توهین کنند.
داستان اینجاست که زمانی که تیرکمان یک سلاح انتخابی بود، یونانی‌ها و رومی‌ها مهمات فوتبالی را از سرب می‌ساختند.
این گلوله‌ها اغلب به بزرگی یک تخم مرغ و گاهی به اندازه یک مشت بودند، اما دلیل شکل عجیب آن مشخص نیست.
برخی از مورخان فکر می‌کنند که سربازان شکل فوتبالی (فوتبال آمریکایی) را ترجیح می‌دهند، زیرا کناره‌های نوک تیز کمک می‌کردند پرتابه‌ها از قلاب‌ها سر نخورند.
به هر حال، گاهی اوقات شلیک گلوله غول پیکر به سمت دشمن کافی نیست. بنابراین نیروها بداهه کار کردند. گاهی اوقات ارتش مهمات خود را گرم می‌کرد تا سقف‌های کاهگلی را آتش بزنند. گاهی اوقات آنها چیزها را با نام یک خدا حکاکی می‌کردند تا مطمئن شوند که گلوله درست به هدف خود می‌خورد. گاهی اوقات نیز آنها تصاویر ترسناک را روی مهمات می زدند: چیزهایی مانند عقرب و مار.
روم باستان و چین باستان از وجود یکدیگر آگاه بودند
هر یک از امپراتوری‌های بزرگ روم باستان و چین باستان از وجود دیگری در انتهای جاده ابریشم گزارش‌هایی شنیده بودند و حتی چندین بار سعی کردند تماس مستقیم دیپلماتیک برقرار کنند.
رومیان بر این باور بودند که امپراتوری دوردست “سریکا” توسط افراد کوچکی (مانند پیگمی ها) پر شده است، که امپراتوری را با دیوارهای بزرگ در اطراف یک رودخانه بزرگ (احتمالا رودخانه زرد) احاطه کرده‌اند.
چند سال پیش، جان ای. هیل از دانشگاه واشنگتن، روایت قرن سوم پس از میلاد از تعاملات بین رومی ها و چینی ها، همانطور که از دیدگاه چین باستان گفته می شود، تهیه کرد.
متن ترجمه شده نگاهی به شیوه زندگی روم قرن سوم است، سرزمینی که توسط «شاهان کوچک متعددی» اداره می‌شد.
این وقایع حتی با دستورالعمل‌های گسترده‌ای در مورد چگونگی رسیدن به آنجا آمده است – از اقیانوس هند عبور کنید، به مصر بروید، از رود نیل عبور کنید، از دریای مدیترانه عبور کنید (حدود شش روز) تا زمانی که خود را در داکین، امپراتوری روم بیابید.
فروپاشی عصر برنز را “بدترین فاجعه در تاریخ باستان” نامیده‌اند
تا زمانی که عصر برنز با فروپاشی تمدن‌های آن زمان به پایان رسید، یک مورخ [رابرت دروز] آن را «بدترین فاجعه در تاریخ باستان، حتی فاجعه بارتر از فروپاشی امپراتوری روم غربی» خواند، هیچ کس به طور قطع نمی داند چه اتفاقی افتاده است. .
رویداد ۴.۲ هزار ساله خشک شدن یکی از شدیدترین رویدادهای اقلیمی دوران هولوسن بود. این آغاز عصر مگالایان کنونی را در عصر هولوسن روایت می‌کند.
در واقع از حدود ۲۲۰۰ قبل از میلاد شروع شد، احتمالاً تمام قرن ۲۲ قبل از میلاد ادامه داشت. فرض شده است که باعث فروپاشی پادشاهی قدیم در مصر و همچنین امپراتوری اکدی در بین النهرین و فرهنگ لیانگژو در ناحیه پایین رودخانه یانگ تسه شده است.
خشکسالی همچنین ممکن است آغازگر فروپاشی تمدن دره سند باشد، و برخی از جمعیت آن به سمت جنوب شرقی حرکت کردند تا حرکت زیستگاه مورد نظر خود را دنبال کنند، همچنین مهاجرت مردم هند و اروپایی زبان به هند.
برخی از دانشمندان با استناد به شواهدی که نشان می‌دهد این رویداد یک خشکسالی جهانی نبوده و در یک جدول زمانی مشخص رخ نداده است، با این نتیجه‌گیری مخالفند.
ماست در ۵۰۰۰ سال قبل از میلاد اختراع شد
ماست یک غذای باستانی است که مردمان آسیا، اروپا و خاورمیانه در هزاران سال از آن استفاده می کردند. ماست اولین بار در دوره نوسنگی، حدود ۵۰۰۰ تا ۱۰۰۰۰ سال پیش ظاهر شد، احتمالاً در نتیجه ترشی طبیعی شیر در دمای گرم (ممنون از هوای گرم و شیر ترش!) به وجود آمده است.
شواهد به دست آمده از سفال های باستانی نشان می‌دهد که مردم عصر نوسنگی از گلدان‌ها برای ذخیره شیر استفاده می‌کردند.
ماست به عنوان یک غذای تخمیر شده راهی عالی برای حفظ شیر بود، زیرا اسیدی بودن آن رشد باکتری‌های مضر را کند می‌کند. ماست یک غذای شناخته شده در امپراتوری یونان و روم بود و از ۸۰۰ سال قبل از میلاد مسیح نقش مهمی در غذاهای مدیترانه‌ای داشته است.
اگر به سمت شرق به مغولستان حرکت کنیم، می‌بینیم که ماست و محصولات لبنی تخمیری مربوط به آن غذاهای مهمی برای ارتش چنگیزخان در اواخر قرن دوازدهم و اوایل قرن سیزدهم بوده است.
در واقع، چنگیزخان معتقد بود که شجاعت فوق‌العاده رزمندگانش به دلیل مصرف منظم ماست است.
رومیان باستان رستوران‌های بیرون‌بر داشتند
آن زمان رستوران‌های بیرون‌بر در روم باستان وجود داشت و باجه‌های خدماتی برای برداشتن غذا در خیابان باز می‌شدند. بیش از ۲۰۰ خانه در پمپئی وجود داشت و اکثر خانه‌های آن فاقد فضای غذاخوری یا آشپزخانه بودند که نشان دهنده این واقعیت است که پخت و پز در خانه غیرعادی بود.
در عصری که برنامه‌های کاربردی در تمام حوزه‌های زندگی انسان نفوذ می‌کنند، به نظر می‌رسد سفارش غذای بیرون‌بر ساده‌ترین کار باشد.
فقط با کلیک یک دکمه می‌توانید غذا را از خانه خود سفارش دهید و در عرض چند دقیقه مستقیماً درب منزل تحویل بگیرید.
در دوران مدرن، نحوه خرید و پخت غذا مطابق با جدیدترین فناوری‌ها و پیشرفت‌ها متحول شده است و به جرات می‌توان گفت که این دوره احتمالاً هیجان‌انگیزترین دوران برای یک غذاخوری است.
اما آیا در زمان‌های قدیم امکان تهیه غذای از بیرون وجود داشت؟ در حالی که ما تمایل داریم که غذای بیرون‌بر را به‌عنوان نتیجه‌ای از سبک زندگی شلوغ در دوران مدرن بدانیم، حقیقت کاملاً برعکس است.
در حقیقت، صدها سال پیش، شهروندان روم باستان نیز می‌توانستند غذای گرم از پیش آماده شده بخرند.
قدیمی‌ترین جوک به ۱۹۰۰ سال قبل از میلاد سومریا بر می‌گردد
قدیمی‌ترین جوک ثبت شده جهان به ۱۹۰۰ سال قبل از میلاد برمی‌گردد و نشان می‌دهد که طنز توالت به همان اندازه که امروزه طرفدار دارد در میان قدیمیان نیز محبوب بوده است.
تعدادی از قدیمی‌ترین جوک‌های برتر جهان را در ادامه می‌خوانید که توسط دانشگاه ولورهمپتون منتشر شده است.
صحبتی در سال ۱۶۰۰ قبل از میلاد درباره فرعونی که گفته می‌شود پادشاه اسنوفرو است، در رتبه دوم قرار می‌گیرد: «چگونه می‌توان فرعون کسل‌شده را سرگرم کرد؟ تو با قایق زنان جوانی که فقط تورهای ماهیگیری پوشیده‌اند به سمت رود نیل حرکت می‌کنی و از فرعون می‌خواهی که برود ماهی بگیرد.»
دکتر پل مک‌دونالد، نویسنده این گزارش، مدرس ارشد دانشگاه، می‌گوید: «جوک‌ها در طول سال‌ها متفاوت بوده‌اند، به طوری که برخی از قالب پرسش و پاسخ استفاده می‌کنند در حالی که برخی دیگر ضرب‌المثل‌ها یا معماهای شوخ‌آمیز هستند.
با این حال، آنچه در همه آنها مشترک است، تمایل به مقابله با تابوها و درجه‌ای از شورش است. جناس های مدرن، جوک‌های دخترانه و طنز توالتی، همه را می‌توان به اولین جوک‌های شناسایی شده در این تحقیق ردیابی کرد.»
“سر اوستربی” جمجمه ای از عصر آهن با مدل مویی که کاملا حفظ شده است
از قرن هجدهم پس از میلاد، اکتشافاتی در شمال غربی قاره اروپا و بریتانیا از “جسدهای باتلاقی” – بقایای انسانی که در محیط بی اکسیژن باتلاق‌ها نگهداری می‌شوند، وجود داشته است.
این جسدها به خوبی حفظ شده‌اند و مو، پوست و لباس در این فرآیند کاملا سالم مانده‌اند. جسدهای باتلاقی دید منحصربه‌فردی را از جامعه عصر آهن آلمان و اسکاندیناوی ارائه می‌دهند.
یک مثال جالب به خصوص مرد اوستربی یا سر اوستربی است که در سال ۱۹۴۸ در اوستربی آلمان کشف شد و قدمت آن بین ۷۰ تا ۲۲۰ بعد از میلاد است.
تنها جمجمه این جسد باقی مانده است، اما موها به خوبی حفظ شده است که به گره سوئیبی بسته شده است، نوعی مدل مو که گزارش شده در میان قبایل آلمانی باستانی در این منطقه رایج بوده است. مشخص نیست که آیا مرد اوستربی اعدام شد یا قربانی شده است.
دیوارهای روم باستان با گرافیتی پوشانده شده بودند
دیوارهای رومی با گرافیتی پوشانده شده بود.
در کنار یک بار در پمپئی نوشته شده بود: “ما دو مرد عزیز، دوستان همیشگی یکدیگر، اینجا بودیم. اگر می خواهید نام ما را بدانید، آنها Gaius و Aulus هستند.” این‌ها می‌توانند هر دو مردی باشند که در هر زمانی برای یک شب بیرون می روند.
“Caesius صادقانه عاشق م[…نام کاملش پاک شده] است” واقعاً غم انگیز است زیرا اعلان عشق پسرها ۲۰۰۰ سال است که زنده مانده است اما نام معشوقش کم رنگ شده است.
قدیمی‌ترین گرافیتی شناخته شده در پمپئی نیز یکی از ساده‌ترین هاست: “گایوس اینجا بود.” یا به طور دقیق‌تر، “گایوس پومیدیوس دیفیلوس اینجا بود”، همراه با یک مهر زمانی، که تاریخ نگاران تاریخ آن را ۳ اکتبر ۷۸ قبل از میلاد می‌دانند.
گرفیتی به معنای واقعی یک هنر کلاسیک است. “فلانی اینجا بود” یکی از پیام‌هایی بوده است که انسان‌ها برای هزاران سال روی فضاهای عمومی حکاکی کرده‌اند و در نهایت بر روی فضاهای عمومی نقاشی کرده‌اند.
